Son hedef bekliyor vurulmayı

Gizli güz gecelerine bırakmak için,

Cadde ortasından süratle geçen ruhlara

Buğulanmış bir karış ötesindeki dünyaya karşı

Çıkarılmış son çakı,tutulan som duygu yaşamı

Aşağılık hissi veren tüm görevlerden

Vazife zannedilen her şeyden

Duyulan sesten

Görülmesi alışılmış tenden

Elin patlattığı intihar silahına değin…

Son kez ve somca ayağa kalkmalıyım.

Satırların arkasında gizlenmiş düşüncelerin

Boğaza bıçak gibi dayanan kelimelerin

Hesabını vermeye…

Kim ola cesaretli ?

Hayat süren leşler, haydi sofraya gelin!

Beraber yiyelim, ikircikli leşlerimizi.

Vehim,vehim içre vatan türeten

Nostalji dergilerinden beklenen

Belki çok erken, belki de gelmeyecekken

O günün gelişini düşlemenin ekşi tadı

Hayallerim yine seneye kaldı.

Bulamıyorum bana sunulmuş cevap anahtarını

Anahtarsız kapıyı açamamayı

Yalnız yalvarmak,yalvarmayı

Sarsılmayı, son gecemin ayını.

Ayıramıyorum güneşe karşı.

Kategoriler:Şiir

Etiketler:cesaret, Editörün Seçtikleri, hayal kırıklığı, hedef